anarşizm

[sefakan]

anarşizm







Anarşi
kelimesi “Kuralların olmaması” anlamına gelmektedir. Günlük dilde ise anarşi kargaşa ve
düzensizlik hali anlamlarına gelmektedir.




Siyasal inanç olarak anarşizm hükümetin ve yasaların
varlığına karşıdır. Bu sayede daha doğal
ve kendiliğinden oluşacak uyumlu bir yaşam ortaya çıkacağına inanılır. Şiddet konusunda ise sanılanın aksine
anarşist düşünceyi savunanların çoğu bombalama eylemlerine ve terörizme
karşıdırlar. Şiddet kullanmayı ahlaki ve
vicdani olarak yanlış bulurlar pek çoğu Gandi ve Tolstoy gibi pasif direnişi
savunur. Anarşist düşüncenin kökleri Taoizm ve Budizm’e kadar gider. Anarşizm hiçbir zaman diğer siyasal görüşler
gibi iktidara gelmemiştir. Bunun bazı nedenleri vardır. İlk olarak anarşistlerin temel düşüncesi
olan “ hükümetlerin ve yasaların tamamen
kaldırılması” gerçekleştirilebilir bir
i ideal değildir. Tamamen ütopyadır, hayalidir. İkinci olarak anarşistler hem
devlete hem de her türlü siyasal otoriteye karşı çıktıkları için siyasal
iktidarı ele geçirmek için kullanılması gereken motorlara da
başvuramamışlardır. Üçüncü olarak
anarşizm hiç bir zaman kendi içinde tutarlı, mantıksal örgüsü güçlü bir ideoloji
haline gelememiştir.




Anarşizmin
Esasları



Anti-
Devletçilik



Anarşizmin özünde otoriteyi yadsımak vardır. Çünkü onlara göre otorite özgülük ve eşitlik
ilkelerine aykırıdır. Bir kimsenin
diğerleri üzerindeki gücü, otoritesinin kurulması, onların köleleştirilmesi ve baskı altına
alınması demektir. Anarşistler için bazı otorite çeşitleri kabul edilebilir.
Mesela doktorların hastaları üzerlerindeki otoritesi normal olarak kabul
edilebilir. Ama bu bile tehlikelidir
zira doktorlar uzmanlık bilgilerini hastalar üzerinde kötü amaçlar için
kullanabilirler. Anarşistler devlete kökten karşı çıktıkları için diğer bütün
ideolojilerden ayrılır.



Doğal Düzen
Anlayışı



Anarşistler devleti sadece kötü olarak görmezler aynı
zaman da onu gereksiz de bulurlar. Bunu da liberalizmin temel ilkesi olan sosyal
sözleşme kuramını ters çevirerek açıklamaya
çalışırlar.




Anarşistlere göre insan doğası gereği iyidir ve
rasyoneldir. Bu nedenle de evrensel
moral değerlere uygun yaşama eğilimindedirler.
Bu nedenle insanlar dağa durumunda barışçıl bir yaşam sürebilirler. İnsanın bu barışçıl doğasını bozan şey ise
hükümetin kendisi ve doğal olmayan yasalardır.
İşte bu yasalar gerçekte insanlar arasında adaletsizlik yaratırlar ve
bunlar gerçekte insanı açgözlü, hırslı ve açgözlü yapar.



Dinsel
Kurumlara Karşıtlık




Anarşistler
devlete karşı yaptıkları eleştirileri örgütlenmiş dine de yaparlar. Özelliklede
Katolik kilisesine karşıdırlar. Çünkü
oda bir otoritedir. Ve otoritenin her türlüsü kötüdür. Aslında anarşistler Tanrının üstün bir güç
olduğu inancına da karşı çıkarlar.
Üstelik ve daha önemlisi din insanlara devlet otoritesine saygıyı
öğretir. Bu nedenle anarşistler dini
devletin ana dayanaklarından birisi olarak gördükleri için karşı çıkarlar.




Özgür Ekonomik
Düzen



Anarşistler hem devlet otoritesine hem de sosyal ve
ekonomik yapıya düşmandırlar. Çünkü
siyasal iktidar ve zenginlik ayrılmaz bir bütündür. Ekonomiye yönelik yapılan eleştiriler
sosyalist ideolojiye yakındır. Onlara
göre kapitalizm sınıfsal bir yapıdır. Yönetici sınıf kitleleri ezer ve
sömürür. Sömürülen kitleler devlete
karşı kendiliğinden bir devrim gerçekleştirip devlete son verebilir. Kapitalizm
de böylece son bulur.